Τρίτη 1 Αυγούστου 2017

Διονύσης Σαββόπουλος - Καλοκαίρι

Αλήθεια, πόσοι τραγουδοποιοί απασχολούν τόσο έντονα την κοινή γνώμη, ενώ έχουν να βγάλουν νέα κομμάτια από το 1999;
Το "πρόβλημα" με τον Σαββόπουλο είναι πως οι επιλογές και η -μετά τα σαράντα- αστική ζωή του, δε συνάδουν με τα όσα φανταστήκαμε γι' αυτόν, ακούγοντας, αναλύοντας και παίζοντας τα τραγούδια του. Και αυτό πονά τους περισσότερους από εμάς που αγαπήσαμε παράφορα τις δημιουργίες του.
Για παράδειγμα, ο καλλιτέχνης που λογοκρίθηκε στη μεταπολίτευση για τον στίχο: "το δικαστήριο λειτουργούσε μέσα εκεί / μα η δικαιοσύνη ήταν απ’ έξω", θα ανέμενες (αφελώς) να κάνει και καμία συναυλία συμπαράστασης για την Ηριάννα και όχι μόνο να τραγουδά σε δράσεις των ακραίων προπαγανδιστών του "Ναι" (δυο χρόνια μόνο πέρασαν).
Αν είχε αποσυρθεί το 1984 (μετά το "Τραπεζάκια έξω") θα γινόταν ο απόλυτος μύθος. Δε μας έκανε τη "χάρη", συνέχισε, μας απογοήτευσε με διάφορες κινήσεις και λόγια του, αλλά μας χάρισε και μερικά ακόμα υπέροχα τραγούδια όπως το "Καλοκαίρι".



Τελικά, και σε αυτή την περίπτωση, ισχύει η ρήση του D. H. Lawrence: "Never trust the teller, trust the tale".